Forty-seven RoninFrom Wikipedia, th

Forty-seven Ronin
From Wikipedia, the free encyclopedia
For other uses, see Forty-seven Ronin (disambiguation).


Graves of the Forty-seven Ronin at Sengaku-ji
The revenge of the forty-seven Ronin (四十七士 Shi-jū-shichi-shi?, forty-seven samurai) took place in Japan at the start of the 18th century. One noted Japanese scholar described the tale, the best known example of the samurai code of honor, bushidō, as the country's "national legend."[1]

The story tells of a group of samurai who were left leaderless (becoming ronin) after their daimyo (feudal lord) Asano Naganori was compelled to commit seppuku (ritual suicide) for assaulting a court official named Kira Yoshinaka, whose title was Kōzuke no suke. The ronin avenged their master's honor by killing Kira, after waiting and planning for a year. In turn, the ronin were themselves obliged to commit seppuku for committing the crime of murder. This true story was popularized in Japanese culture as emblematic of the loyalty, sacrifice, persistence, and honor that people should preserve in their daily lives. The popularity of the tale grew during the Meiji era of Japanese history, in which Japan underwent rapid modernization, and the legend became entrenched within discourses of national heritage and identity.

Fictionalized accounts of the tale of the Forty-seven Ronin are known as Chūshingura. The story was popularized in numerous plays, including bunraku and kabuki. Because of the censorship laws of the shogunate in the Genroku era, which forbade portrayal of current events, the names were changed. While the version given by the playwrights may have come to be accepted as historical fact by some[who?], the first Chūshingura was written some 50 years after the event, and numerous historical records about the actual events that predate the Chūshingura survive.

The bakufu's censorship laws had relaxed somewhat 75 years later in the late 18th century, when Japanologist Isaac Titsingh first recorded the story of the Forty-seven Ronin as one of the significant events of the Genroku era.[2] The story continues to be popular in Japan to this day. Each year on December 14, Sengakuji Temple holds a festival commemorating the event.

Contents [hide]
1 Name
2 Story
2.1 Genesis of a tragedy
2.2 The ronin plot revenge
2.3 The attack
2.4 The death of Kira
2.5 The aftermath
2.6 Re-establishment of the Asano clan's lordship
3 Criticism
4 In the arts
4.1 Plays
4.2 Opera
4.3 Cinema and television
4.4 Woodblock prints
4.5 In the West
5 Gallery
6 Notes
7 References
8 External links
9 Further reading
Name[edit]
The participants in the revenge are called the Shi-jū-shichi-shi (四十七士?) in Japanese, and are usually referred to as the "Forty-seven Ronin" or "Forty-seven lordless samurai" in English. The event is also known as the Akō vendetta or the Genroku Akō incident (元禄赤穂事件 Genroku akō jiken?). Literary accounts of the events are known as the Chūshingura (忠臣蔵 The Treasury of Loyal Retainers?).

Story[edit]
In 1701 (by the Western calendar), two daimyo, Asano Takumi-no-Kami Naganori, the young daimyo of the Akō Domain (a small fiefdom in western Honshū), and Lord Kamei of the Tsuwano Domain, were ordered to arrange a fitting reception for the envoys of the Emperor in Edo, during their sankin kōtai service to the Shogun.[3]

These daimyo names are not fictional, nor is there any question that something actually happened in Genroku (year) 15, on the 14th day of the 12th month (元禄十五年十二月十四日?, Tuesday, January 30, 1703).[4] What is commonly called the Akō incident was an actual event.[2]

For many years, the version of events retold by A. B. Mitford in Tales of Old Japan (1871) was considered authoritative. The sequence of events and the characters in this narrative were presented to a wide popular readership in the West. Mitford invited his readers to construe his story of the Forty-seven Ronin as historically accurate; and while his version of the tale has long been considered a standard work, some of its precise details are now questioned.[5] Nevertheless, even with plausible defects, Mitford's work remains a conventional starting point for further study.[5]

Whether as a mere literary device or as a claim for ethnographic veracity, Mitford explains:

In the midst of a nest of venerable trees in Takanawa, a suburb of Yedo, is hidden Sengakuji, or the Spring-hill Temple, renowned throughout the length and breadth of the land for its cemetery, which contains the graves of the Forty-seven Rônin, famous in Japanese history, heroes of Japanese drama, the tale of whose deed I am about to transcribe.

— Mitford, A. B.[6] [emphasis added]
Mitford appended what he explained were translations of Sengakuji documents the author had examined personally. These were proffered as "proofs" authenticating the factual basis of his story.[7] These documents were:

...the receipt given by the retainers of Kira Kôtsuké no Suké's son in return for the head of their lord's father, which the priests restored to the family.[8]
...a document explanatory of their conduct, a copy of which was found on the person of each of the forty-seven men, dated in the 15th year of Genroku, 12th month.[9]
...a paper which the Forty-seven Rǒnin laid upon the tomb of their master, together with the head of Kira Kôtsuké no Suké.[10]
(See Tales of Old Japan for the widely known, yet significantly fictional narrative.)

Genesis of a tragedy[edit]


Ukiyo-e depicting Asano Naganori's assault on Kira Yoshinaka in the Matsu no Ōrōka of Edo Castle


Memorial stone marking the site of the Matsu no Ōrōka (Great Corridor of Pines) in Edo Castle, where Asano attacked Kira
Asano and Kamei were to be given instruction in the necessary court etiquette by Kira Kozuke-no-Suke Yoshinaka, a powerful Edo official in the hierarchy of Tokugawa Tsunayoshi's shogunate. He became upset at them, allegedly either because of the insufficient presents they offered him (in the time-honored compensation for such an instructor), or because they would not offer bribes as he wanted. Other sources say that he was naturally rude and arrogant, or that he was corrupt, which offended Asano, a devoutly moral Confucian. Whether Kira treated them poorly, insulted them, or failed to prepare them for fulfilling specific bakufu duties,[11] offense was taken.[2]

Asano bore all this stoically, Kamei became enraged and prepared to kill Kira to avenge the insults. However, the quick thinking counsellors of Kamei averted disaster for their lord and clan (for all would have been punished if Kamei had killed Kira) by quietly giving Kira a large bribe; Kira thereupon began to treat Kamei nicely, which calmed Kamei.[12]

However, Kira allegedly continued to treat Asano harshly, because he was upset that the latter had not emulated his companion. Finally, Kira insulted Asano, calling him a country boor with no manners, and Asano could restrain himself no longer. At the Matsu no Ōrōka, the main grand corridor that interconnects different parts of the shogun's residence, Asano lost his temper and attacked Kira with a dagger, wounding him in the face with his first strike; his second missed and hit a pillar. Guards then quickly separated them.[13]

Kira's wound was hardly serious, but the attack on a shogunate official within the boundaries of the shogun's residence was considered a grave offense. Any kind of violence, even drawing a katana, was completely forbidden in Edo Castle.[14] The daimyo of Akō had removed his dagger from its scabbard within Edo Castle, and for that offense, he was ordered to kill himself by committing seppuku.[2] Asano's goods and lands were to be confiscated after his death, his family was to be ruined, and his retainers were to be made ronin (leaderless).

This news was carried to Ōishi Kuranosuke Yoshio, Asano's principal counsellor, who took command and moved the Asano family away, before complying with bakufu orders to surrender the castle to the agents of the government.

The ronin plot revenge[edit]
Question book-new.svg
This section does not cite any references or sources. Please help improve this section by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed. (February 2011)


Two of the Forty-Seven Ronin: Horibe Yahei and his adopted son, Horibe Yasubei. Yasubei is holding an ōtsuchi.
Of Asano's over three hundred men, forty-seven and especially their leader Ōishi—refused to allow their lord to go unavenged, even though revenge had been prohibited in the case. They banded together, swearing a secret oath to avenge their master by killing Kira, even though they knew they would be severely punished for doing so.

Kira was well guarded, however, and his residence had been fortified to prevent just such an event. The ronin saw that they would have to put him off his guard before they could succeed. To quell the suspicions of Kira and other shogunate authorities, they dispersed and became tradesmen and monks.

Ōishi took up residence in Kyoto and began to frequently visit brothels and taverns, as if nothing were further from his mind than revenge. Kira still feared a trap, and sent spies to watch the former retainers of Asano.

One day, as Ōishi returned home drunk, he fell down in the street and went to sleep, and all the passers-by laughed at him. A Satsuma man, passing by, was infuriated by this behaviour on the part of a samurai—by his lack of courage to avenge his master as well as his current debauched behaviour. The Satsuma man abused and insulted Ōishi, kicked him in the face (to even touch the face of a samurai was a great insult, let alone strike it), and spat on him.

Not too long after, Ōishi went to his loyal wife of twenty years and divorced her so that no harm would come to her when the ronin took revenge. He sent her away with their two younger children to live with her parents; he gave the eldest boy, Chikara, a choice to stay and fight or t

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สี่สิบ - เจ็ด Ronin
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมฟรี
โปรด ดูสี่สิบ - เจ็ด Ronin (แก้ความกำกวม) .


หลุมฝังศพสี่สิบ - เจ็ด Ronin ที่ Sengaku จิ
จักรพรรดิ Ronin สี่สิบเจ็ด (四十七士 Shi-jū-shichi-ชิ?, ซามูไร 47) ทำในญี่ปุ่นที่เริ่มต้นของศตวรรษ 18 นักเรียนทุนญี่ปุ่นตามหนึ่งอธิบายเรื่อง ตัวอย่างที่รู้จักกันดีของรหัสซามูไรของเกียรติ bushidō เป็นประเทศ "ชาติตำนาน"[1]

เรื่องบอกของกลุ่มซามูไรที่ถูกทิ้ง leaderless (มาเป็น ronin) หลังจากการไดเมียว (เจ้าศักดินา) ของ Asano Naganori ถูกบังคับกระทำ seppuku (พิธีกรรมฆ่าตัวตาย) สำหรับ assaulting ข้าราชบริพารชื่อ Kira Yoshinaka ชื่อเรื่องถูก Kōzuke _akki ไม่ Ronin ที่ avenged เกียรติหลักของพวกเขา โดยการฆ่า Kira หลังจากรอ และวางแผนสำหรับปี กลับ ronin ถูก obliged กระทำ seppuku สำหรับเป็นอาชญากรรมฆาตกรรมยอมรับตัวเอง เรื่องนี้จริงเป็น popularized ในวัฒนธรรมญี่ปุ่นเป็น emblematic สมาชิก เสียสละ มีอยู่ และเกียรติที่คนควรเก็บรักษาไว้ในชีวิตประจำวัน ความนิยมของเรื่อง Young Jeezy แห่งนี้ในช่วงยุคเมจิของญี่ปุ่นประวัติ ที่ญี่ปุ่นประกอบไปด้วยความทันสมัยอย่างรวดเร็ว และตำนานกลายเป็นมั่นคงแห่งรัฐภายในช่วงเวลาหลายของมรดกแห่งชาติ และตัวตน

ประนีประนอมบัญชีเรื่องสี่สิบ - เจ็ด Ronin รู้จักกันเป็น Chūshingura เรื่องราวถูก popularized ใน bunraku และคาบุกิเล่น รวมถึงความปลอดภัยมากมาย เนื่องจากกฎหมายการเซ็นเซอร์ของรัฐบาลโชกุนในยุค Genroku ซึ่งข้อวาดภาพของเหตุการณ์ปัจจุบัน มีเปลี่ยนชื่อ ในขณะที่อาจจะมารุ่นที่กำหนด โดย playwrights จะรับเป็นความจริงทางประวัติศาสตร์บาง [ใคร], Chūshingura แรกถูกเขียน 50 ปีหลังจากเหตุการณ์ และอยู่รอดปลอดภัยอดีตระเบียนเกี่ยวกับเหตุการณ์จริงที่ predate Chūshingura

กฎหมายเซ็นเซอร์ของ bakufu มีการผ่อนคลายภายหลังในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 เมื่อ Japanologist ค Titsingh แรกบันทึกเรื่องสี่สิบ - เจ็ด Ronin เป็นหนึ่งในเหตุการณ์สำคัญ ๆ ของยุค Genroku ค่อนข้าง 75 ปี[2] เรื่องราวยังคงเป็นที่นิยมในญี่ปุ่นจนถึงทุกวันนี้ ปีละ 14 ธันวาคม วัด Sengakuji ถือเป็นเทศกาลที่ระลึกเหตุการณ์

เนื้อหา [ซ่อน]
1
2
ชื่อเรื่องปฐมกาลของโศกนาฏกรรมใน 2.1
2.2 ronin พล็อตแก้แค้นสำหรับการโจมตีโดย

2.3 2.4 การตายของ Kira
2.5 ควัน
ก่อตั้งใหม่ 2.6 Asano ตระกูล ''ความฝัน '' ของ lordship ที่ของ
3
4 ในศิลปะได้แล้ว


โอเปร่า 4.2, 4.3, 4.1 เล่นในภาพยนตร์และโทรทัศน์ "

4.5 4.4 พิมพ์แกะไม้เก็บตะวันตกของ
5
6. บันทึกภายนอกการเชื่อมโยงอ้างอิง 7 8


9 อ่านเพิ่มเติม

ชื่อ [แก้ไข] ผู้เข้าร่วมในการแก้แค้นเรียกว่า shichi-shi-(四十七士?) ชิ jū ในญี่ปุ่น และจะเรียกว่าการ "สี่สิบ - เจ็ด Ronin" หรือ "สี่สิบเจ็ด lordless ซามูไร" ในภาษาอังกฤษ เหตุการณ์จะเป็น vendetta Genroku Akō Akō หรือเหตุการณ์ (Genroku akō jiken 元禄赤穂事件) บัญชีวรรณกรรมของเหตุการณ์รู้จักกันเป็น Chūshingura (忠臣蔵ธนารักษ์ภักดียึด)

เรื่อง [แก้ไข]
ในนี้ (ตามปฏิทินตะวันตก), ไดเมียวสอง Asano Takumi-ไม่มีคามิ Naganori การไดเมียวโดเมน Akō กับหนุ่ม (เป็นขนาดเล็ก fiefdom ใน Honshū ตะวันตก), และพระ Kamei ซึวาโนะโดเมน ที่สั่งจัดรับเหมาะสมสำหรับการทูตของจักรพรรดิในเอโดะ ในระหว่างการให้บริการ kōtai sankin การโชกุน[3] ที่

ของไดเมียวนี้ ชื่อไม่สมมติ หรือมีคำถามใด ๆ สิ่งที่จะเกิดขึ้นใน Genroku (ปี) 15 ในวัน 14 ของเดือน 12 (元禄十五年十二月十四日?, วันอังคาร 30 มกราคม 1703)[4] สิ่งทั่วไปเรียกว่า Akō เหตุการณ์เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง[2] สำหรับหลายปี รุ่นของเก่าเล่าใหม่ โดยอ.บี

Mitford ในนิทานเก่าญี่ปุ่น (1871) ถือเป็นเผด็จการ ลำดับของเหตุการณ์และตัวละครในการเล่าเรื่องนี้ได้นำเสนอต่อผู้อ่านกว้างนิยมตะวันตก Mitford เชิญผู้อ่านของเขาตีความเรื่องสี่สิบ - เจ็ด Ronin เป็นอดีตถูกต้อง เขา และใน ขณะที่รุ่นของเขาเรื่องถืองานมาตรฐาน บางรายละเอียดแม่นยำอยู่ตอนนี้สอบสวน[5] อย่างไรก็ตาม แม้จะ มีข้อบกพร่องที่เป็นไปได้ การทำงานของ Mitford ยังคง เป็นจุดเริ่มต้นทั่วไปสำหรับการศึกษาเพิ่มเติม[5]

ว่า เป็นอุปกรณ์เพียงวรรณกรรม หรือ เป็นข้อเรียกร้องสำหรับ ethnographic veracity, Mitford อธิบาย:

ในหมอกรังต้นไม้มินท์ในทากานาวา ปริมณฑลของ Yedo เป็น Sengakuji ที่ซ่อนอยู่ หรือวัดสปริงฮิลล์ ชื่อเสียงตลอดความยาวและความกว้างของแผ่นดินของสุสาน ซึ่งประกอบด้วยสุสานของสี่สิบ - เจ็ด Rônin มีชื่อเสียงในประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น วีรบุรุษของละครญี่ปุ่น เรื่องของหนังสือผมจะทับศัพท์

— Mitford, a. b. [6] [เน้นเพิ่ม]
Mitford ต่อท้ายอะไรเขาอธิบายได้แปล Sengakuji เอกสารผู้เขียนได้ตรวจสอบเอง เหล่านี้มี proffered เป็น "หลักฐาน" รับรองมูลของเรื่องของเขา[7] เอกสารถูก:

...รับการกำหนด โดยยึดของ Kôtsuké สนไม่ฮา Suké ของเพื่อแลกกับหัวของพระบิดาของพระเจ้าของพวกเขา ที่เป็นพระสงฆ์ที่คืนให้กับครอบครัว[8]
...เป็นเอกสารอธิบายของพวกเขา สำเนาที่พบในคนแต่ละคนสี่สิบเจ็ด วันใน 15 ปี Genroku, 12 เดือน[9]
...กระดาษที่สี่สิบ - เจ็ด Rǒnin วางตามหลุมฝังศพของพวกเขาหลัก พร้อมกับหัวของ Kira Kôtsuké Suké ไม่[10]
(ดูนิทานของเก่าญี่ปุ่นสำหรับการเล่าเรื่องที่รู้จักกันอย่างแพร่หลาย แต่สมมติอย่างมีนัยสำคัญ)

ปฐมกาลของโศกนาฏกรรม [แก้ไข]


อีอุคิโยแสดง Asano Naganori โจมตีเป็น Kira Yoshinaka ในมัตสึไม่ Ōrōka ของปราสาทเอะโดะ


หินอนุสรณ์ที่ทำเครื่องหมายของมัตสึไม่ Ōrōka (ทางดีไพน์) ในปราสาทเอโดะ ที่ Asano โจมตี Kira
Asano และ Kamei ได้ได้รับคำแนะนำในมารยาทจำเป็นศาล โดย Kira Kozuke-ไม่มี-_akki Yoshinaka ทางเอโดะมีประสิทธิภาพในลำดับชั้นของรัฐบาลโชกุนโทะกุงะวะของของกุงะวะ พวกเขาเป็นเสียที่พวกเขา หลังเนื่องจากนำเสนอไม่เพียงพอ จะให้เขา (ในที่ time-honored ผลตอบแทนดังกล่าวผู้สอน), หรือ เพราะพวกเขาจะไม่มีสินบนเป็น พวกเขาต้องการ แหล่งอื่น ๆ บอกว่า เป็นธรรมชาติหยาบ และยศฐาบรรดาศักดิ์ หรือว่า เป็นความเสียหาย ซึ่งถือ Asano ลัทธิขงจื้อคุณธรรม devoutly ว่า Kira ถือว่าพวกเขาไม่ดี พวกเขา insulted หรือล้มเหลวในการเตรียมความพร้อมสำหรับตอบสนอง bakufu เฉพาะหน้าที่ กระทำความผิดได้มา [11][2]

Asano แบกทั้งหมดนี้ stoically, Kamei สนั่น และเตรียมที่จะฆ่า Kira แก้แค้นสามหาว อย่างไรก็ตาม ให้คำปรึกษาคิดอย่างรวดเร็วของ Kamei averted ภัยพระเจ้าและตระกูล (สำหรับทั้งหมดจะมีการลงโทษถ้า Kamei ฆ่า Kira) อย่างเงียบ ๆ ให้ Kira ได้ขณะใหญ่ ดู Kira thereupon เริ่มรักษา Kamei อย่างดี ที่สงบ Kamei[12]

แต่ Kira รักษา Asano ดุ unrecognised หลังเนื่องจากเขามีอารมณ์เสียที่หลังก็ไม่จำลองสหายของเขา สุดท้าย Kira insulted Asano เรียกเขา boor ประเทศ ด้วยไม่มีมารยาท และ Asano สามารถยับยั้งตัวเองไม่ มัตสึไม่ Ōrōka, At ภายในแกหลักเชื่อมโยงส่วนต่าง ๆ ของโชกุนพำนัก Asano ควบคุมอารมณ์ และโจมตี Kira กับกริช wounding เขาหน้าด้วยการนัดหยุดงานครั้งแรกของเขา สองเขาพลาด และตีเสา ยามแล้วอย่างรวดเร็วแบ่งออก[13]

ของ Kira บาดแผลไม่รุนแรง แต่การโจมตีรัฐบาลโชกุนอย่างเป็นทางการภายในขอบเขตที่พำนักของโชกุนถือเป็นกระทำผิดจน ทุกประเภทของความรุนแรง แม้วาดคะตะนะ มีทั้งหมดห้ามในปราสาทเอโดะ[14] ไดเมียวของ Akō ได้เอากริชเขาจากฝักภายในปราสาทเอโดะ และสำหรับการกระทำความผิดนั้น เขาสั่งฆ่าตัวเองด้วยการเป็นยอมรับ seppuku[2] Asano สินค้าและที่ดินได้ถูกยึดมาได้เมื่อตาย ครอบครัวคือจะถูกทำลาย และยึดของเขาได้ทำ ronin (leaderless)

ข่าวนี้ทำให้ Ōishi Kuranosuke โยะ Asano ของหลักที่ปรึกษา ที่เอาคำสั่ง และย้ายครอบครัว Asano ก่อนที่จะมีใบสั่ง bakufu มอบปราสาทกับตัวแทนของรัฐบาล

Ronin พล็อตแก้แค้น [แก้ไข]
คำถามจองใหม่
svg ส่วนนี้ไม่อ้างอิงแหล่งที่มาหรืออ้างอิงใด ๆ กรุณาช่วยปรับปรุงส่วนนี้อ้างถึงแหล่งที่เชื่อถือได้ วัสดุ unsourced อาจจะท้าทาย และลบออกไป (2554 กุมภาพันธ์)


สองสี่สิบ - เจ็ด Ronin: บุญธรรมบุตร Horibe Yasubei และ Horibe Yahei กด Yasubei ōtsuchi
Asano กว่าสามร้อยคน สี่สิบเจ็ด และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง Ōishi ผู้นำของพวกเขา — ปฏิเสธที่จะให้พระเจ้าของพวกเขาไป unavenged แม้ว่าจะแก้แค้นก็ถูกห้ามในกรณี พวกเขาแถบกัน ด่าทอการสบถสาบานลับแก้เผ็ดหลักของพวกเขา โดยการฆ่า Kira แม้ว่าพวกเขารู้พวกเขาจะรุนแรงโทษทำดังนั้น Kira

ถูกดี รักษา อย่างไรก็ตาม และได้รับธาตุอาศัยของเขาเพื่อป้องกันเหตุการณ์ดังกล่าวเพียง Ronin เห็นว่า พวกเขาจะต้องนำเขาออกยามของเขาก่อนที่พวกเขาสามารถประสบความสำเร็จ กับเบอร์เกอร์ quell สงสัยความของ Kira และอื่น ๆ หน่วยงานรัฐบาลโชกุน พวกเขากระจาย และกลายเป็น tradesmen และพระสงฆ์เอาค่าในนี้

Oishi เกียวโต และเริ่มบ่อยเข้าซ่องและ taverns ว่าอะไรเพิ่มเติมจากจิตใจของเขามากกว่าการแก้แค้น Kira ยังคงกลัวกับดัก และส่งสายลับดูยึดเดิมของ Asano

วันหนึ่ง เป็น Ōishi ส่งกลับบ้านเมา พวกเขาตกลงถนน และนอน และ passers-by ทั้งหมดหัวเราะที่เขา ชาย Satsuma ผ่านมา มี infuriated ด้วยพฤติกรรมนี้ในส่วนของซามูไร — โดยขาดความกล้าหาญที่จะล้างแค้นนายเป็นปัจจุบันของเขา debauched พฤติกรรมการ คน Satsuma ถูก และ insulted เตะเขาหน้า Ōishi (แม้จะสัมผัสใบหน้าของซามูไรถูกดูถูกมาก ให้ตีคนเดียว), และสปากับเขาด้วย

ไม่ไปนานหลังจาก Ōishi ไปภรรยาภักดียี่สิบปี และหย่ากับเธอนั้นไม่อันตรายจะมาถึงเธอเวลา ronin แก้แค้น พวกเขาส่งเธอ ด้วยสองของเด็กกับผู้ปกครองของเธอ เขาให้เด็กผู้ชายคนโต Chikara, (a) เลือกที่จะอยู่ และต่อสู้หรือไม่